Czynne parcie gruntu - teoria Mazindrani’ego
Czynne parcie gruntu wyznaczane jest z następującego wzoru:
gdzie: | σz | - | pionowe naprężenie geostatyczne |
Ka | - | współczynnik czynnego parcia gruntu wg Rankin’a | |
β | - | nachylenie zbocza | |
γ | - | ciężar gruntu | |
z | - | założona głębokość | |
| - | współczynnik czynnego parcia gruntu wg Mazindrani’ego |
gdzie: | β | - | nachylenie zbocza |
φ | - | kąt wewnętrznego tarcia gruntu | |
c | - | spójność gruntu |
Przyjmując grunty niespoiste (c = 0) oraz poziomą powierzchnię gruntu (β = 0) daje rozwiązanie Rankin’a, dla którego czynne parcie gruntu wyznaczane jest z:
a współczynnik czynnego parcia gruntu przyjmuje:
gdzie: | φ | - | kąt wewnętrznego tarcia gruntu |
Poziome i pionowe składowe czynnego parcia gruntu przyjmują:
gdzie: | σa | - | czynne parcie gruntu |
δ | - | ||
α | - | nachylenie tylnej ściany konstrukcji |
Literatura:
Mazindrani, Z.H., and Ganjali, M.H. 1997. Lateral earth pressure problem of cohesive backfill with inclined surface. Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, ASCE, 123(2): 110-112.