Program:
Nyelv:

Metoda Skemptona (CPT)

Poniższe rozwiązanie, mające zastosowanie dla gruntów spoistych wykorzystuje teorię Skemptona, w której nośność podłoża gruntowego pod fundamentem wyrażona jest w postaci:

Przy stosowaniu tej metody zaleca się stosowanie współczynnika bezpieczeństwa FS=3.

gdzie:

Rd

-

nośność podłoża fundamentowego

Kc

-

współczynnik nachylenia obciążenia

Nc

-

współczynnik nośności Skemptona

Su

-

wytrzymałość na ścinanie bez odpływu

γ

-

ciężar objętościowy gruntu w poziomie posadowienia

d

-

głębokość posadowienia

Wzór został wyprowadzony w jednostkach angielskich [tsf, tcf ft] - program liczy automatycznie w jednostkach wykorzystywanych w programie.

gdzie:

H

-

składowa pozioma siły wypadkowej

V

-

składowa pionowa siły wypadkowej

Metoda ta nie powinna być stosowana w przypadku, gdy H/V > 0,4.

Współczynnik nośności Skemptona Nc zależy od stosunku szerokości efektywnej bef i długości efektywnej lef oraz od stosunku głębokości posadowienia d i szerokości efektywnej bef.

Wyznaczanie współczynnika Nc (na podstawie: Peck, Hanson i Thornburn, 1974)

Wytrzymałość na ścinanie bez odpływu Su wyznaczana jest w sposób następujący:

gdzie:

qc

-

średnia wartość oporu na stożku

σv0

-

średnia wartość naprężeń pionowych mierzona na głębokości od poziomu posadowienia do 1,5.bef poniżej poziomu posadowienia

Nk

-

Współczynnik stożka (w zakresie <10;20>)

gdzie:

qc1

-

średnia wartość oporu na stożku mierzona na głębokości od poziomu posadowienia do 0,5.bef poniżej poziomu posadowienia

qc2

-

średnia wartość oporu na stożku mierzona od głębokości 0,5.bef poniżej poziomu posadowienia do 1,5.bef poniżej poziomu posadowienia

Wpływ nachylenia terenu i nachylenia podstawy fundamentu uwzględniany jest tak samo jak w metodzie metodzie Schmertmanna.

Literatura:

FHWA-SA-91-043: THE CONE PENETROMETER TEST

Bridge Engineering Handbook (Wai-Fah Chen, Lian Duan, 1999)

Próbálja ki a GEO5 szoftvert.
Ingyenesen!